Hoe krijg je schurft?

Schurft is een besmettelijke huidaandoening met als symptomen hevige jeuk en huiduitslag. Schurft wordt veroorzaakt door de schurftmijt “Sarcoptes scabiei”, dit is een klein spinachtig beestje. De schurftmijt zal kleine gangetjes graven in de buitenste laag van de huid en hier eitjes in leggen. 

Er komen verschillende varianten van de schurftmijt voor en deze zijn gastheerspecifiek. Dit wil zeggen dat een bepaalde mijt slechts op één diersoort kan overleven en voortplanten. Wanneer je huisdier besmet is met schurft kan je zelf wel klachten zoals jeuk en uitslag ondervinden, omdat de schurftmijt wel tijdelijk op een andere gastheer kan leven. Deze klachten verdwijnen vanzelf zodra jouw huisdier behandeld en genezen is van de schurftbesmetting. 

Schurft komt wereldwijd voor en kan je terugvinden bij alle sociale klassen en leeftijden. Het is wel zo dat bij sommige personen een verhoogde kans op infectie hebben. De uitlokkende factoren zijn:

• Met meerdere personen dicht bij elkaar leven
• Verminderde persoonlijke hygiëne
• Slapen in een beddensprei die nooit gewassen wordt
• Verschillende seksuele contacten

In de meeste gevallen wordt schurft overgedragen via intensief huidcontact. Besmetting door het dragen van dezelfde kledij of slapen in een besmet bed is ook mogelijk, maar de kans is kleiner omdat de mijt buiten de mens slechts 3 uur kan overleven.

Schurft besmetting

Wanneer de schurftmijt een nieuwe gastheer heeft gevonden, zal ze zich binnen een uur ingraven in de huid. In de epidermis zal de mannelijke mijt na de bevruchting doodgaan. Het vrouwtje blijft verder leven tot wel 40 dagen lang. Het vrouwtje zal verder gangetjes graven door huidcellen te consumeren. In deze gangetjes zal de mijt 3 tot 4 eitjes per dag leggen. Uit de eitjes komen er larven, die na ongeveer 3 dagen uitkomen en na twee weken volwassen zijn. 

De hevige jeuk van schurft ontstaat door een allergische reactie op de mijten. De symptomen van schurft zullen na een eerste besmetting pas optreden na 2 tot 6 weken. Bij een herbesmetting zullen de symptomen onmiddellijk plaatsvinden. 

Risicogroepen

Als je geen jeuk hebt of als het fysiek onmogelijk is om te krabben, kan er snel een ernstige vorm van schurft ontstaan. Door het krabben zullen de mijten van de huid verdwijnen. Wanneer krabben niet mogelijk is, zal het aantal mijten enorm toenemen waardoor een superbesmetting ontstaat, ook wel scabiës norvegica genoemd. Deze vorm van schurft is enorm besmettelijk en kan zelf na vluchtig contact of via de lucht overgedragen worden. Sommigen zijn extra vatbaar zijn voor scabiës norvegica. De risicogroepen zijn personen:

• Met een verminderde immuunrespons
• Die medicijnen moeten nemen die de afweer onderdrukken
• Met een lichamelijke beperking
• Met een mentale beperking of een hersenbeschadiging

Er zijn geen inentingen of medicijnen om een besmetting met schurft te voorkomen. Wel kan je volgende maatregelingen nemen:

• Gebruik geen ongewassen kleding of beddengoed van andere personen
• Voorkom lichamelijk contact met iemand die schurft heeft
• Was beddengoed op 60 graden 

Ben je toch besmet? Schurft kan je goed behandelen. Meestal zal je huisarts een permetrinecrème of ivermectine tabletten voorschrijven. Daarbij is het enorm belangrijk dat dichte contacten zoals gezinsleden tegelijk mee behandeld worden. Alsook moeten alle gedragen kleren en beddengoed gewassen worden zodat de aanwezige mijten sterven. 

Wens je nog meer advies? In de blog 'Wat te doen tegen schurft?' leggen we de behandeling tot in de puntjes uit. Persoonlijk advies van onze apothekers of je eigen ervaring meedelen, kan altijd via e-mail. 

• Schurft behandelen